نیکا جون هدیه ناز خدا

بالاخره بعد از غیبت طولانی وقت کردم بیام برات بنویسم از روزهایی که گذشت .در واقع یه جورایی تنبلی میکردم ولی الان که نیکا خوابیده منم دارم هول هولکی یه چیزای مینویسم اخه خیلی شیطون شدی وفرصت هیچ کاری رو به من نمیدی. تا به چیزی دست میزنم جلوتر از من میخواد اون کارو انجام بده . الان که نیکا22 ماهشه کاملا صحبت میکنه وبا شیرین زبونیش دل من وبابایی رو میبره. قربونش برم.. مثلا میخواد بگه مورچه رو بکشم. میگه مامان مورچه را کشت بزنم ماه اردیبهشت تقریبا ماه خیلی سختی برای نیکا بود. طفلکم مجبور بود بره مهد کودک ومن اصلا طاقت دیدن اشک نیکارو نداشتم. اصلا دلم نیمخواست نیکایی با این سن کم بره مهدکودک. دو روز میبردم وروز سوم مثل دیوونه ها میشدم...